Tınlamıyor Şerefsiz Şiiri - Veysel Şimşek

Nasıl olsa kendi keyfi yerinde,
Böylelere beddua et süründe,
Çıklmaz bir yolda kaldık derinde,
Aç kalsanda tınlamıyor şerefsiz.

Gariban her şeye göksünü gerer,
Bu Dünyada zengin sefayı sürer,
Hak istersen vermez ipe un serer,
Tokmu açmı anlamıyor şerefsiz.

Berbat hal gidişat çok sefil taban,
Aptal sürüsünde uyanık çoban,
Sakın taraf tutma olsada baban,
Aç kalsanda tınlamıyor şerefsiz.

Akıtır gözünden timsah göz yaşı,
Fakire yoksula vuruyor taşı,
Kimdir bu sebebin en büyük başı,
Aç kalsanda tınlamıyor şerefsiz.

Yirminci yüzyılda köle çağında,
Takıldıkta kaldık zalim ağında,
Kurduk tükendik damarda kanda,
Aç kalsanda tınlamıyor şerefsiz.

Kahpe Dünya fırsat verdin zalime,
Güldürdün zalimi benim halime,
Veysel diyeceğim tek bir kelime,
Aç kalsanda tınlamıyor şerefsiz.

Tel:05379590555