Tıkanıklığı Devrimle Açmak

Evrende iki güçlü enerji var.

Biri çoğunluğun gücü korku enerjisi. Korku enerjisini misyoner sömürgecilik kullanır. Her soygunun başarısının temel gücü korkudur.

Korku, geçmişin soygun konusunda en tecrübeli parçasıdır.

Diğer enerji türü her yürekte var olmayan sevgi enerjisi. Çıkara dayalı bir enerji gücü olmadığı için örgütü yoktur. Örgütü olmayan sevgi gücünün dağınık hali en büyük güç olduğu halde hiç gücü yokmuş gibi bir algıyı yine korku gücü algı yayarak oluşturur. İletişim araçları bu sebeple korku gücünün kontrolünde tutulur. Devlet gücü bu sebeple korku gücü tarafından ele geçirilmesi hukuksuz sonuçlar üretir.

Korkuyu tespit eden korkusuz olur. On yaşında korkuyu tesbit ettirdi yaşam.

Uzun yıllar süren hazırlık ile sevgi gücünü yeryüzünde kontrol eden ve sevgi gücünü dağıtan bir trafoya dönüştüğünüz an zamanlarda değişimler gerçekleşir.

Öyleyse bu tıkanıklığı nasıl açacağız?

Anlatılmamış hikayelerle doluyuz. Anlatılmış olanlar da okuyan ve dinleyen bir toplum olmadığımız için bilinmediği için anlatılmamış gibi doğal bir enerji kaynağı olarak dopdolu duruyor.

Çünkü hikayemizi anlatmak istediğimiz insanlarda bizim gibi dolu, onlarda anlatacak birini arıyorlar.

Yaşam belkide bir arayış sürecidir. Bulduklarımızı bizden sonra birileri bulacak. Belki de bu sebeple arkeolojij bir derinlik geçmiş oluyoruz.

Sürekli kendine odaklı yaşadığımız için dinlemeyi ve sırayı ötekilere vermeyi bir türlü başaramıyoruz.
Kimsenin kimseyi anlayabilecek bir boşluğu kalmamış sanki, herkesin guncu daralmış.

Kalmadı kendimizi kendimize anlatmaktan başka kimsemiz.

Kendimizle baş başayız.
Aynı sorunlar içinde sürekli aynı şekilde bu sebeple debelenip duruyoruz.

Sonuç vermeyen yöntemlerden yarar beklemeyi inanç gibi gelenek haline getirmişliğimiz en büyük açmazımız.

Neden birlikte güç haline gelmiyoruz?

Enerjimizi hepimiz ayrı ayrı yalnız başına tüketmeye karar kılıyoruz.

Bizi bu hale getirenlerin en büyük başarısı budur.

Bu durumun düşünülüp dile gelmiş olması yakın gelecekte bunun değişeceğine olan inancın ilk fişeği bu bilinç enerjinin tek başına ortaya çıkmasıdır.

Yaşamda sebepsiz ve çabasız sonuç yoktur.

Öyküsünü anlatamamış hiçbir insan bir başkasının öyküsünü dinleyemez.

Yüksek bir duyguda birleşmeyen toplumların tarihini aktarmaları kendi çabasızlığı yüzünden sakatlanır.

Yalan bu yolla tarih dersi bile olur.

Tarih öğrenmek bireysel çabalara bırakıldığı gün o toplumun yok edilmeye başlandığı gün olur.

Bir kısır döngü içinde sıkışıp kalmayı tarih ve kültür birikimi güçlü toplumlar bireysel çabaların günü geldiğinde güçlerini birleştirerek devrim enerjisine kendiliğinden dönüşerek tıkanıklığı açarlar.

Yaşım kadar büyüklükte bir tarih dersi aldım yaşamdan. İşte bu çaba frekans gücüyle yaşamdan aldığı gücü bugün yaşama farklı bir yöntemle aktarıyor.

Uyanış ne zaman korkutanları korkutmaya başlamış ise devrim olmuştur. Tarihten süzülmüş bir sözdür.

▪️Önder Karaçay▪️