Gün doğar alemi aydınlatır nur saçar
Benim türlü dertlerim endişelerim var
Herkes neşeli mutlu keyfine bakar
Hep gam keder endişe beni yıkar
Ne gelenim var nede gidenim var
Koca dünya ele geniş bana dar
Güvenli mutlu insan rahat yaşar
Rahatı huzuru olmayan yaşamdan ne anlar
Kötü talihim her zaman benimle beraber
Nereye gitsem obenden önce gider
Hiç ayrılmaz yanı başımda bekler
Ağlasam o güler gülsem hemen tenkit eder
Muhlis derdini şikayetini kime edersin
Üzülme azizim böyle geldin böyle geçersin
Var oluncaya kadar üzülüp ezilip gidersin
Metin ol boş ver aldırma eroğlu ersin
Mehmet Muhlis Fırat
1926-1996
Kayıt Tarihi : 12.12.2007 08:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tıkandı babanın bir öyküsü var Tıkandı baba diye bir şahıs günün birinde bir düş görür.Büyük bir çevirmenin içinde sıra ile akan çeşmeleri sorar.Adamın biri de bunlar insanların nasibi diye cevap verir.En sondaki musluk çok az akıyor.Bu da senin nasbin diyor. O zaman tıkandı baba elindaki ince çubuğu musluğa sokar çubuk muslukta kalır.Bu defa su damla damla akar.Tıkandı baba o anda uyanır,işine gider çalışır akşama kadar beş altı kuruş anca kazanır Sultan Mahmut tıkandı babaya bir çok ihsanda bulunur.Tıkandı baba tatmin olmaz. Son olrak eline bir külçe altın verir. Tıkandı babaya der ki külçeyi hangi hangi mağazaya vurursan orası senin olur Tıkandı baba külçeyi kaptığı gibi önüne gelen ilk mağazanın köşesine vurur,külçe duvardan geri dönüp Tıkandı babanın kafasına çarpar ve ölür Sultan Mahmut bunu görünce vermedi mahbup neylesin sultan mahmut der. Bende kendimi tıkandı babayala kıyaslayarak bu şiiri yazmaya çalıştım
![Ümit Fatma Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/12/tikandi-baba.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!