Tiflis'te Mart Şiiri - Orhan Uravelli

Anlaşıldı, her yol Roma’ya varmaz,
Harita da eskir, işe yaramaz.
Bizans’ın kuzeydoğu sınırında,
Uygar kölelik Kafkasya kılığında.
Gürcüler çay değil, şarap içerler:
ucuz, beyaz, kırmızı, tatlı, sek.
Çaycı dersen garda var bir tek,
girer çıkarlar taşralı Azeriler.
İri mantılar lokantada, bira,
sarımsak, biber ve sirke kokusu.
Sigaranın adı Mtıkvari yani Kura -
Ardahan ovasından akıp gelen su;
Hazar’a kadar daha epey yolu var.
Parti yasaklamış, susuyor çanlar,
kilisede kel başlarını açanlar,
Dinamo fanatiği tutkunlarmış.
Stalin burada tutunamamış.
Fakir Pirosmani tuval yerine
muşamba kullanmış, resimlerine
müzayede açılır mı acaba? -
Kafkasya’da resim falan boş çaba.
Eski mahallede cami, Acem izleri,
meydan imiş maydani dedikleri.
Def olmuşlar şahlar, hanlar ve çarlar,
bir gün sıvışınca komünist uçarılar
tek dil, tek millet kalır, söylenceler,
herhalde biter cümbüş, bu eğlenceler.
Nüfus düşükmüş şarap yüzünden,
belki hatunların tembelliğinden.
Kız Rusları sevmem diyor, adı Nino
Sevdiği bir aktör, bir de Cutugno.
Kum üstünde kahve cezvede,
Rus subaylar içkili ve geveze.
Aşkolsun afişlerden anlayana,
Kiril Arami harfleri yan yana.
İzmaritler, ezik çim, nem bulvar,
dev heykeller, atlı kahramanlar.
Haklıydı Ermeni pabuççu Galust;
heykeller büyürken küçülür ulus.
1985