Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kurallar, hesapsız rastlantılar, tabular, yıkılmışlıklar ve kırgınlıklar hep kapsam dışı bir yolculuğun, her kendimizden kaçış içimizdeki karanlık suların aydınlığı uman çağıltılarıdır. Yüreğimizdeki dipnotlara her avuç sürdüğümüzde gözyaşlarımız alarma geçer, kelimeler yırtık bir fanila gibi gövdemizde o terli yolun tozlarını gizler.
Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta