Teyzeoğlumun İşi Şiiri - Kazım Karagöz

Teyzemin oğlu geçen sene şehire göçtü,
İstikballeri vardı çünkü çocuğu üçtü.

İş dersen, işi hazır, okul servisi vardı,
Ahbaplar göçmeden önce ayarlamışlardı.

Okul servisi işi, münibüs de kendinin,
Hata kira verecek hat başka birisinin.

O da başka birinden yarıya kiralamış,
Zamanında ihaleye girmiş toptan almış...

Üç geliş, üç de gidiş, altı kez tur yapacak,
Acele etmek gerek uç uca utaşacak!

Minübüsün tamiri, amortismanı ondan,
Şoförü zaten kendi, mazot parası ondan...

Ayda iki bine bu hattın kirası varmış,
Ayın en geç beşine dek hesaba yatarmış.

Yatırmasa? Olur mu!? Elli binlik senet var!
Bir gün dahi gecikse hemen icraya başlar.

Başladı çalışmaya, hatta bir yıl da geçti,
Dedim yeğenim göçünce eline ne geçti?

Güldü, ne geçecek de dayı evin kirası,
Bir de boğaz tokluğu yani ekmek parası...

Hattın sahibi ile ortağız yarı yarı!
Olur mu başka bir kar? İnce yapmış ayarı!..

İş bulduk diye biz de seviniyoruz işte!
Buna rağmen çoğunun gözü var benim işte!..

Bir çok yerde anlatım, bu nasıl olur dedim?
Sırtında iki tane parazit besler dedim!..

Eskiden kölelikti, şimdi işçilik oldu,
Şimdi her yere bol bol iş arar köle doldu...

Köle olsa bu kadar net kazancı olmazdı,
En azından münibüs köleceğzin olmazdı!..

Hiç de absürd gelmedi, ne varmıştı ki bunda?
Hat adamın arkadaş hakkı vardı onun da!..

Bir tek bir çoban dedi, olur mu ya böyle iş?
Ben ter dökem o yesin, ama ne alış veriş!..

Demek ki oklullarda bu öğretiliyor,
Demek ki tahsilliler ondan ne var ki diyor!?

Bir tek anormal gören okula gitmeyenler,
Bir onları gördüm eşşekleştirilmeyenler!..