Teyakkuz Şiiri - Serdar Köse

sen olmasan ne İsmail'i keserdi bıçak
ne ben kör olurdum
bilmezdik, gök nedir
neden dökülür ellerimden ay
hangi topraktan geçilir yalınayak
kim yetişir gözleriyle yağmura
bilmezdik
sen olmasan!

Sen eğilmez başların düşmez heybetisin
kocakarılar heybeleriyle davranır dudaklarına
Sen başımı döndürensin, aklımı kurcalayan
iç geçirmelerimle kıvranırım kucağında
şükür niyetine gülümserlik ederim her sabah sana
her sabah yine hatırlarım gözlerindeki şerbeti
İnandığım olsun diye,
kaldırımlarını çizerim senin
rüzgarına yetişirim yarenlik edeyim diye
Sen bir gizli masalsın,kalbimi ıskalayan.
bir gizli mevsim
göklerinde çocuklardan mezarlıklar

Sen her yüreğin ayrı kıvrımısın
senin gölgen başka kıvrılır her yürekte
ellerin var ırmaklar gibi değil
ırmakların var ellere benzemez
senin sesin sevgilim: ezanlardan topladığım
herkesin ezanı gibi değil senin sesin
Sen uçuk bir dudaksın,karlı bir çarşamba.
kaçık bir kadınsın
memelerinde barutun ve kanın sıcağı.