Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
''Mucizelere yer yoktur bu yeni topraklarda,doğduğun ülkenin şiirleri,kayıptır belleğinde.Alıştığın yemek,tuhaf gelir herkese.Düşmanca bakışlar,içten bakışlarla yer değiştirir.Göçmen kişi; kalabalıkların arasında kendini yalnız hissedendir...'' Deng Mıng-Dao.
1968 yılının sıcak Temmuz ayında,Ankara'da dünyaya gözlerimi açmışım.Rahmetli babam, '' 657'ye '' tabii bir devlet memuruymuş.Annem evhanımı...Nohut oda bakla sofa tabir edilen,şirin bir yuva kurmuşlar.Kıt kanaat da olsa,Gül gibi geçin ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!