Tevfik Kara Şiirleri - Şair Tevfik Kara

Bir parkta
El ele tutuşup oturamadık
Diz dize konuşamadık
Arzu ile dolduk
Yandık-tutuştuk ama kavuşamadık
Üzülme bir tanem kader utansın.

Sensiz Cenneti İstemem
Dünyamı aydınlatan güneşimsin
SEN benim için yaratılmışsın
Naçiz bedenime hayat veren kanımsın
SEN’siz cenneti bile istemem

Bir kış günü
Huri gibi biriyle tanıştım
Hemencecik ona ısındım
Çok geçmedende
Ona gönlümü kaptırdım
Gerçek mutluluğu onunla yaşadım

Geceler o kadar
Uzun ki
Bir türlü sabah
Olmak bilmiyor...

Geceler o kadar

Diyorsun ki bana
Bırak boş kalsın elim
Yol yakınken dönelim
Arkadaşım ol yeter
Böylesi daha güzel
Belli ki benim gibi

Bizim oralarda sevmek
Çok zordur…
Sevince bırakmak
Yada bıkmak ise
Hiç yoktur! ..
Bizim oralarda Aşk

Behey GAFİL! ..
Allah’ın yarattığı bir
İnsanın kalbini kırıyorsan
Onun-bunun arkasından
Konuşup gıybet yapıyorsan
İnsanların arasına

Bu güzel
Vatanımı bölmek istiyorsan
Ayyıldızlı
Bayrağımı sevmiyorsan
Onu bir
Bez parçası olarak görüyorsan

İnan suçum yok
Gönlüm sana düştü
İlk bakışta…
İster inan, ister inan ma
Bende inanmazdım
Yıldırım aşkına

Uykusuz
Gecelerden sabaha dek
Beklerim seni hep
Her zaman bulunur beklemek için sebep
Beklerim seni sonsuza dek