Ne dostlarım avutur beni
Ne de tatlı sohbetleri unutturur seni
Ne bitmek-tükenmez gezmelerim
Ne de o şahane manzaralar şevklendirir beni
İlle de SEN, ille de SEN diyorum
Biliyor musun?
Sen benim, bir annenin evladına
Duyduğu özlem kadar
Beslediği sevgi kadar
Hasretimsin....
Sevdalıyım sana
Asla vazgeçmem senden! ..
At bütün korkularını
Sıyrıl tüm endişelerinden
Hüzünlerini ve gözyaşlarını
Sen bana ver Gülüm
Biliyormusun? ..
Söylemek çok zor
Ancak söylemeden de olmuyor! ..
Dilimin ucunda kelimeler,
Sanki düğümleniyor heceler
Elimden bir şey gelmiyor.
İşte geldim
İşte gidiyorum
Sana doyamadan
Öpüp koklayamadan
Hasretimi göremeden
Bu fani dünyadan
GÜNAHINI ALDIM
Önümü-arkamı düşünmeden
Seni kırdım
Hakaretler ederek
Gururunu incittim
Memedi
Hatırlıyor musun Memedim…
Anan-baban
Ve yavuklun seni
Yaşlı-buğulu gözlerle
Ama gururla ve sevinçle
Beni sevmesen de,
Seni ölesiye seveceğim
Sevdiğini söylemesende
Ümitsiz sevdamı haykıracağım
Sıcaklığını hissetmesemde
Ateşinle yanmaya çalışacağım
Eğer seviyorsa insan
Sevdiğine inanır...
Yalanına bile güvenir
Ben seni seviyorum dedikçe
Sen kıskanmaktan sevemedin...
Hangi kadına baktın?
Hep dünyanın yedi
Harikası var derler
Oysa benim için dünyanın
Sekiz harikası vardır
İki oğlum ve bir kızım
Çocuklarımın annesi eşim
gerçekten şiirleriniz taktire değer...
Sayın Tevfik Kara ASLA VAZGEÇMEM şiirinizi çok beğendim.
Tebrik ediyorum
Gazeteci Yazar Genel Yayın Yönetmeni
Gülsen BİRDAL