Tetikte Unutulan Ruh Şiiri - Ferhat Gören 3

sabahlara karışamıyorum,
ışık benden geçiyor,
ben ondan değil.

sokakta yürüyen herkes,
bir parçamı taşıyor gibi.
bir yüz, bir ses,
birinin gözünde bir hatıra saklı.

insan, gördüklerini unutamıyor,
ama unuttuğuna da inanmıyor.
belki de unutuş,
sadece başka bir hafıza biçimidir.

bir su bardağına bakıyorum,
elimin titremesi bile geçmişi hatırlatıyor.
görmediğim bir yara var hâlâ,
derinliği zamana değil,
suskunluğa ait.

bazı geceler uyanıyorum,
her şey yerli yerinde —
bir tek ben eksik.