Güldüren bir ögenin karmaşasına fener tutuyorum
Karanlığın soğuk esintili rüzgarında ışığın ısısının yetersiz kaldığı yoğun yakıcı soğuk bu
Ruhumun şanzımanını sürtüyorum en önemlisi de zarardan zarara sürüklendiğini varsaydırıyor
Tipik bir manyak gibi gözlerim yere doğru
Dışarı baktıkça içeri doğru bir çalar saat görüyorum
Kafamın arkasına bakıyorum sanki
Bir dönme dolap edasıyla gözlerimin arkasında belki de benliğimin gözünde bir ip
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta