Teslimiyetin Mucizesi Şiiri - Basri Erdoğan

Rabbinin Rahmeti

Ne İbrahim biliyordu,
Ateşe atıldığında,
Alevlerin ona serinlik olacağını.
Ne de Eyüp biliyordu,
Yıllar süren sancısının,
Şifa ile son bulacağını.

Ama ikisi de biliyordu ki;
Rabbinin rahmetine sığınan,
Asla kaybolmaz.

Ne Hacer biliyordu,
Çölün ortasında,
Susuz kalan oğluna Zemzem’in fışkıracağını.
Ne de Meryem biliyordu,
Kimsesiz ve yalnızken,
Bir mucizeyle rızıklanacağını.

Ama ikisi de biliyordu ki;
Rabbinin rahmetine sığınan,
Asla çaresiz kalmaz.

Ne Nuh biliyordu,
Yaptığı geminin,
Bir gün insanlığın kurtuluşu olacağını.
Ne de Yunus biliyordu,
Karanlıklar içinde ettiği duanın,
Onu yeniden hayata döndüreceğini.

Ama ikisi de biliyordu ki;
Allah’a güvenen,
En fırtınalı denizlerde bile yolunu kaybetmez.

Ne Zekeriya biliyordu,
Yıllarca beklediği evladın,
İhtiyarlığında müjde olarak verileceğini.
Ne de Musa’nın annesi biliyordu,
Korkuyla suya bıraktığı oğlunun,
Bir gün sarayda büyüyüp kavmini kurtaracağını.

Ama ikisi de biliyordu ki;
Allah’a teslim olan,
En imkânsız görünen yollarda bile umuda kavuşur.

Ne İsmail biliyordu,
Babasının bıçağının kesmeyeceğini.
Ne de Yusuf’un babası Yakup biliyordu,
Yıllar sonra kaybettiği oğluna kavuşacağını.

Ama ikisi de biliyordu ki;
Allah’a teslim olan,
En büyük imtihanlardan bile rahmetle çıkar.

Ne Lut biliyordu,
Yıkılacak bir şehrin içinden,
Allah’ın ona bir çıkış yolu sunacağını.
Ne de İsa biliyordu,
Ona inananların,
Asırlar boyunca adını yaşatacağını.

Ama ikisi de biliyordu ki;
Allah’a sığınan,
Asla yalnız kalmaz.

Ne Süleyman biliyordu,
Rüzgârların emrine verileceğini.
Ne de Davut biliyordu,
Küçük bir taşın devleri yıkacağını.

Ama ikisi de biliyordu ki;
Allah’ın izniyle,
Zayıf olan bile güç bulur.

Ne Adem biliyordu,
Yeryüzüne indirildiğinde,
Rabbinin onu yeniden bağışlayacağını.
Ne de Havva biliyordu,
Gözyaşlarının rahmete dönüşeceğini.

Ama ikisi de biliyordu ki;
Allah’tan af dileyen,
Rahmetin en güzeline ulaşır.

Ne Muhammed biliyordu,
Yetim ve öksüz büyüdüğünde,
Bir gün âlemlere rahmet olacağını.
Ne de Mekke biliyordu,
Ona vefa göstermeyenlerin,
Adını asırlardır dillerden düşürmeyeceğini.

Ama o biliyordu ki;
Allah’a gönülden teslim olan,
Zulme karşı sabreden,
Davasından vazgeçmeyen,
Hem dünyada hem ahirette kurtuluşa erer.