Teslimiyet en kanlı düşmandır bilincimizde
Ve günden güne azalan inanç
Yavaşlayan nabız
Ve boş bakan gözleriniz
Giderek soğutur damarlarında akan kanı.
Rasgele sıkılmış bir kurşun gibi
Saplanıp kalırsın küçücük bir kuşun sahipsiz yüreğine
Ölüm bile hiçbir anlam ifade etmez artık sana
Bayrağının rengi solar
Dişlerini sıkarak okuduğun şiirlerin sözlerini unutmaya başlarsın
Seni sen yapan bütün heyecanlar
Terk edince bedenini ruh gibi
En kötü ayrılığı yaşamaya başlarsın
Kendin tarafından terk edilmişsindir artık
Hayat seni sensizliğe mahkum etmiştir.
Kayıt Tarihi : 2.3.2004 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/02/teslimiyet-en-kanli-dusmandir.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)