Teslim Olmayan Ruhlar

İnsan sevdiğine kıyar mı,
koyar mı elleriyle kör kuyulara,
öpmeye kıyamazken tenini
yatırır mı
tahta kapılar ardındaki kafese.
Azrail'im,
eskimesi, yetmezliği,
organlarımdaki hücrelerin bilirim.
Yüklemem suçsuz meleğe.
Ocağın altına vurdum acıyı,
yanar korlarda yaşamım,
acı kaynar,
acı taşar gök yüzümün çığları.
Eğilirim teslim olmayan ruhların önünde.
Eğilmedikleri için zulme,
zalimin seline kapılmayan yüreklere.
Teslim olmamış ruhlar,
umudun çarkını döndürür gönüllerde,
"Dönerler elbet bir gün yer yüzüne" düşüyle.
Dut yapraklarında tırtıl,
Tırtılın salyasında ipek,
Yürürler devr-i daime
bulutlara binerek.