artık dirençsizim
bir dalın
göğe değil yere eğilişi gibiyim
sözcükler dudaklarımda değil
içimde çatlayan boşluklarda
konuşmak, ne garip bir ihtiyaç
susmaksa tamamlanmak gibi şimdi
ayna da vazgeçti benden
gölgem, arkasını dönüp gidiyor
yüzüm yok artık
belki de hiçbir zaman yoktu
geçmişe sızan sesler
birer yankı sadece
içimi duyan kimse yok
ben bile, kendime sağırım
ve yine de bir huzur var burada
adını bilmediğim
dokunmadığım
ama bütün eksiklerimi
örten bir beyazlık gibi
işte şimdi
tamamlanıyorum
eksilerek
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 28.7.2025 18:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!