Anıt Şiiri - Tunç Ziya Agur

Roma’nın hukuku, İslam’ın şeriatı kadar değer verilmedi Türk’ün töresine,
Zamanımızı çalanlar; deflerle, güzel sözlerle ve kızlarla kast etti kaderimize,
Ölçülü vasıflarımıza, hoşumuza giden yapıtlarla perde çekilmesi seçimlerle,
Çare edinmekten uzak, sorumsuz tavırlarımızın apaçık röntgeniydi belki de.

Mutluluk, meşgul edildiğimizi bile bile gelmezdi zaten oyun ve eğlencelerle,
Hızla akıp giden şu ömrümüzde, gücümüzü kuvvetimizi rakip etmek kendimize
Yarıştırmaktı kanaatimiz ile övünme arzumuzu, gerçeğimizi yansıtan çocuksu kişilikle
Ve kürsüperestlik oldu maalesef çağımızı şekillendiren âdetlerimizin adı tüm Türkilerde.

Hâkimiyetine bürünmesi sağlıklı bir karakter ile insanın bulunduğu ortama safha safha,
Nasılsın diye sorulmasından daha keyifli değildir, sayfalarca anlatılsa da ona bir ömür boyunca,
Çalgı ve çengi, kadınlar ve içki, atıştırmalıklar ve boş gündemlerle belirsizleşen bir yarın daha,
Olmamalı artık ayrıştırılan kuşkulu bireylerle doldurulmuş bir toplum, aykırıdır illaki doğamıza.