Teselli Şiiri - İlyas Kaplan

hasretinden yüreğimin yangınlara dönüştüğü sevgili
sana düşkünlüğüm arzuları tutuşturan ateş misali
lal dudaklının kurtuluşuna çare belki de bir teselli
gül kokun pak eder gönlümü mahrum bırakma beni

yetim kaldı düşlerine girdiğim soğuk Medine geceleri
öksüz şimdi serabında ısındığım sıcak çöl akşamları
ayrılıklarına alıştığım miraç uykuları özlüyor cemalini
kan süzülür yapayalnız ruhumun mahzenlerinden
feryat kadehinden içilen isyanlara bırakma beni

güneş ol sönmüş, karanlık ufkumun yıldızlarına
sinemin kurak kumlarına izler bırak rahmetinle
secdelerim yedi kat göklere yüzü suyun hürmetine
avareliğimden vuslat mevsimlerine hicretim
yaprak yaprak düşerim sensizliğin toprağına
dostluğundan filizlenen bir nefes ver sineme
sadakat kuyusunda hatırasız bırakma beni

nurunun kıvılcımından nurlanır kalbimin gökleri
nice gemiler ayrılır ummanından
yokluğunda perişan firakına ağlar gözlerim
sana niyazla nice yıllar geçirir ömürleri
aşkınla muradıma ateşten ahlar serpilir
susuz kaldım kevsersiz bırakma beni

öyle bir şeref ki ismin esrarında mutluluklar gizli
şefaatinden bir nebze bu mücrimin günahına yeter
fazlına pervane olur o dem her günüm her gecem
ahirinde sancıları vefasızca kanatır ümitlerimi
yokluğunda var olmak ne kadar zormuş meğer
kutlu diriliş zamanı sensiz bırakma beni

redfer