Teşekkür Ederim Şiiri - Ahmet Yusuf Yılmaz

Yalansız,
Dürüstlük timsali bir sevme biçimi…
Masumluk kahvehanesinde oturan,
Şekersiz içen;
Aşkın, zaten şeker gerektirmeyen şerbetli çayını…

Muhayyile gücüne sınır çizen,
Hayal ile meyali engellere gark eden,
Bir çift yeşil gözün kurbanı bu gönül.

Bayram sabahına benzer bir muhabbete aşık olmak,
Ne zamandan beri suç olmuş?
Kim koymuş bu lanetli kuralı ki;
Nesnel bir güzelliği, öznele çevirdik diye suçlu olduk?
Cezası nedir peki bu öznel vakanın?
Onsuzluk mu?
Onsuzken, onu düşünüyorsam,
Onu düşünmek bir ceza mıdır?
Eğer bu görüşe katılıyorsam,
Bu katılış, o gönle reva mıdır?

Öylesine sevilmeyi hak eden bir gönül ki;
Karşı koysan haksızlık,
Şiir yazsan arsızlık olur…
Ben arsızlığı seçtim.
Haksızlığı hak etmiyor çünkü o;
Buğulu gözleri peşimi bırakmayan,
Her dolunayda,
O çocuksu kırılganlığıyla bana gelen,
Dokunmaya imtina edeceğin bir çiçek dalı misali,
Her dolunayda ama her dolunayda,
Beni, gönlüne dokunmamayla imtihan eden,
O yeşil gözlerin sahibi.

Geçen gece bir bir döktüm içimi,
Sanki tam karşımdaymışsın gibi,
Zira gördüm yakın bir vakitte seni,
Ve bağırmamak için zor tuttum kendimi,
‘’Hisset şu ruhumu, gör artık şu kalbimi!’’…
Diyemedim…
Kelimeler boğazımda kördüğüm olmuş,
Adam akıllı bir ‘’Merhaba.’’ bile diyemedim,
Nasıl haykırırdım,
Sana olan bu başkaldırgan sevgimi?

Merakımı bağışla;
Nasıl üzebilir bir insan seni?
Nasıl bu kadar aciz olabilir seven seni?
Söz konusu değil herhangi biri,
Senden bahsediyorum,
-Zira bahsetmeye bayılıyorum-
Nasıl fark etmez seni seven,
Nasıl bir mahluku sevdiğini?

Ah, nasıl severdim seni…
Tıpkı şu anda sevdiğim gibi.
Şiir gibi…

Başımı koyduğum yastığımı yastık mı zannedersin?
Zannedersen eğer, yanlış zannedersin.
Bizzat senin o;
Şefkati yüklenmiş omuzlarındır.
Sensiz her şey bir eksik,
Her şey bir yarımdır.
O yüzden bu yastık zannettiğin,
Bizzat senin o;
Şefkati yüklenmiş omuzlarındır.

Bilmem bilir misin;
Çok vahim bir durumdur,
Kepaze bir gönlü sevmek…
Bilmem bilir misin;
Öyle hoştur ki,
Tertemiz bir gönlü sevmek.
Bu şansı bana layık gördüğün için,
Gözlerinin yeşili kadar sana teşekkür ediyorum.

Teşekkür ediyorum varlığına,
Teşekkür ediyorum yokluğuna,
Teşekkür ediyorum gözlerine,
Hepsine bir bir teşekkür ediyorum.
Varlıksa senin varlığın,
Yokluksa senin yokluğun…
Teşekkür ediyorum, çünkü;
Sen varsın benim hikayemde.
İçinde senin olduğun her zaman dilimi,
Mükafattır bana.
Sen olmasan, nasıl yazayım şimdi sana olan bu sevgimi?

Düşürmedin beni ağyarın eline…
Sana çok ama çok teşekkür ederim…
Sana aşık olduğum için, sana çok teşekkür ederim…