Umut taneleri dizilmeyince
Kaderimin tesbihine
Uğraşıp durdum bunca sene
Dalga olup kabaramadım
Salla, boş ver dedikçe
Dünya üstüme çöktü
Tesbih gibi çektim bir bir
Sesimi duyuramadım
Sorunlar içimde geniş bir ırmak
Bir imameden yelken açarak
Düze çıkarım sandım
Bir türlü rotayı tutturamadım
Tam bitti dediğim an
Bir yenisi geldi peşi sıra
Yaşam prizim topraksız olunca
Dertlerimi aktaramadım
Her ızdırabı ayrı çekerek
Son tanesine geldim sabretmenin
Sabır, boyun eğmek oldu benim için
Prangalarımı çıkaramadım
Kemâne olup içimi oydular
Çarkûşe ile duygularımı boşalttılar
Uzun bir kamçıyla sürekli vurdular
Kimseden hesabımı soramadım
Misinam koptu kopacak
Dört bir yana dağılacak habbelerim
Bir sürü bencilden
Uzaklaşmayı başaramadım
Tesbihle atamadım
Elemleri uzaklara
Ve elimden tesbihi de atamadım
Hiçbirinden kendimi kurtaramadım
Osman Akçay
Kayıt Tarihi : 9.7.2020 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Habbe: Tesbih tanesi/ İmame: Tesbihin baş tarafındaki uzunca parça/ Kemâne: Habbeleri delmede kullanılan matkap/ Çarkûşe: Habbenin genişletmesine yarayan konik matkap/ Misina: Bir tür tesbih ipi/ Kamçı: İmamenin ucuna takılan parça. Not: TDK’nin ‘tespih’ yazılması biçimindeki tercihini uygun bulmadığımı belirtmek isterim.
Kıymetli Üstadım
Kaleminize, yüreğinize ve yazan ellerinize sağlık.
Şiirlerinizi okumak büyük keyif.
Sizi tebrik ediyorum.
Sağlıcakla kalın.
Selamlar ve saygılar.
TÜM YORUMLAR (29)