Karanlık kısımlarımızı aşk sanıp yansıttığımız insanlar var hayatlarımızda
Gün ışıyıp aydınlandığımızda korkularla kalışımız,
Gölgesiz, yalnız, karmaşanın tam ortasında kendi başımıza duruşumuz var
İnsan aşk sanıyor işte iç dünyasının olgunlaşmamış taraflarını
Yansıdıkça karşıdan gözleri kamaştıkça kamaşıyor
Yaralanıyor, büyüyor o yaralarla zaman geçtikçe
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta