Karanlık kısımlarımızı aşk sanıp yansıttığımız insanlar var hayatlarımızda
Gün ışıyıp aydınlandığımızda korkularla kalışımız,
Gölgesiz, yalnız, karmaşanın tam ortasında kendi başımıza duruşumuz var
İnsan aşk sanıyor işte iç dünyasının olgunlaşmamış taraflarını
Yansıdıkça karşıdan gözleri kamaştıkça kamaşıyor
Yaralanıyor, büyüyor o yaralarla zaman geçtikçe
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm