Gözyaşında Saklı İnsan (terzarima)

Benim hayatım ölümümde, yürümeliyim o köprüde
Ölüm tüm perdeleri yırtacak elbet
Ve tüm sırlar arzı endâm edecek önümde

Yılanın zehri yılana hayattır insana felaket
Sonluluk varsa sonsuzluk da olmalı elbet
Cahile öğüt verme, nice gözyaşı döker ferâset

Cehalet ve budalalık yırtığı varsa sende
Yama kabul etmez ne yapsan beyhude
En iyisi kaçmaktır cahilden her yerde

Krallıktan feragat eden kraldır gerçekte
Arzu ve tutkulardan müberrâdır her bilge
Dertsiz insan insan mıdır ki bu zalim yeryüzünde?

Ağlıyorsun, demek ki yaşıyorsun hakikatte