Tersine gidiyordu
Yürek sarhoşluğunun çocukluğa yaslanışı gibi
Ayaklar altında sağlam zemin arayışı
İzleyememekte henüz kesinliği olan bir çizgiyi
Başlangıçtan beri olduğu gibi son
Belli bir çevreye yönelmiş duygu, ancak
Ahtapotlaştırıyordu
Kollarla sürekli bir şeyleri toplamak
Koruyagelinenler, sadece yalnızlığı biraz daha büyütmek
Böyle anlarda
Uzun, upuzun yürüyüşlere gitmek
Gürültü odalarında
İyi ciltlenmiş kahkahalar inlediğinde
Oldukça önemliydi isim ve soyisim
Sanki bu yerçekimi kanunu tumturaklı tutan tek şey! ! !
Derya DerinKayıt Tarihi : 23.1.2011 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yürek sarhoşluğu
çocukluğu arar gibi
İzleyememekte henüz kesinliği
başlangıçtan beri son
belli bir çevreye yönelmiş duygu
ahtapotlaştırıyordu
kollarla sürekli bir şeyleri toplamak
koruyagelinenler,
yalnızlığı biraz daha büyütmek
böylesi anlarda
Uzun, upuzun yürüyüşlere gitmek
gürültü odalarında
iyi ciltlenmiş kahkahalar inlediğinde
oldukça önemliydi isim ve soyisim
sanki bu yerçekimi kanunu
tumturaklı tutan tek şey! ! !
...
derya derin
boşlukları doldurmak zor
sayfayı doldurmak içinse bu
gözlerimi hayli yoruyor
dedim ve böyle okumak istedim
anlamı bozmadığımı düşünerek
ve hoşgörünüze sığınarak
…
isim üretmek yerine eser üretelim diyorsunuz
daha önce fark edemediklerimizin bizi ahtapotlaştıran
uyuşturmalarının gözümüze indirdiği perdelerini bir bir
aralayıp kendimizi şu dünyaya sabitlenmişlik duygusundan
kurtarmaya çalışalım diyorsunuz
(mistik düşünürler buna mâsivâdan sıyrılmak diyor)
yerçekimini bu yönüyle değerlendirmeyi uygun gördüm
el etek çekmek deyince ruhbanlık akla gelir
bu çağda artık böyle değil
bir lokma bir hırka değil
ne bugünün şirazesinden çıkmış yaşantılarını örnek almak
ne de geçmişi bugüne bire bir yansıtmak değil
kuru hayallerin peşinde koşmak ise hiç değil
bu çağın toplumu içinde
sırlara mazhar olmak çabası
farkındalıklarımızın ışığında
…
dünün sorunları dünün içinde halledilebilseydi
bugünün sorunlarını yarının çocukları üstlenmeyeceklerdi
gün bugündür gün bugün
dem bu demdir dem bu dem
sözünü içimizin reyonlarından satın alıp
tekrar tekrar okumak gerek
okumak derken okuduğunu yaşamak gerek
...
Muhammed ikbal de der ki:
“Ilim toplayıp yığmışsın, gönlü ihmal etmişsin,
o kaybettiğin servete acıyorum.”
...
kendimi demliğine bıraktım
yana yana koyulaştırdım
çayın demini demin çayını
özlemesi olmasa
ah’ların vah’ların arasında
buharlaşacaktım
size ve şiire gönül veren herkese
buharlaşıp gitmeyen şiirler dilerim
…
her kim ki olursa bu sırra mazhar
dünyaya bırakır ölmez bir eser
gün gelir veysel’i bağrına basar
benim sadık yarim kara topraktır
……………………Aşık Veysel
sevgiler
…
TÜM YORUMLAR (2)