Ters Olasılık Şiiri - Habibe Merih Atalay

Yüzerken bir adama çarptı kadın
Sertçe de olsa suyun gücüyle temas
Yumuşaktı, yine de pamuk balyasına
Düşen kanatları geri sıçradı, hareketli
Kasın demir kayasından, sessiz..

'Afedersiniz' dedi dönüp şaşkın adama
Sordu adam suda bu birden çıkmışa
'Dalıyor muydunuz siz?' 'Yoo' dedi kadın
Kendini aşkın rotasından şaşmış
'Sırtüstü yüzüyordum, göremedim
Özür dilerim.' Tesadüfün böylesi de
Ters istikametten...

Sonra bir saksı çıkageldi devamında
Kulaçlarken öyküsünü ters istikametten
Rengi de bikinisinin rengindeydi, Kiremit.
Sürükledi suda kendisiyle, nesnenin gücü
Teslimdi neyse ki, kumsala ulaştırdı
Kulaç kulaç birlikte; bıraktı, çakıllar
Döşeyip içine, rüzgâra dirensin diye.

Dönüş yolunda kediler gördü yavru
Esmer ve sarışın iki kardeş, sonrasında
Onlarla konuştu biraz, okşadı, sevdi
Uykulu sarışın pekbir sevindi, silkindi
İştaha geldi, mamalara yöneldi, epey
İrice arılar etrafta uçuşuyorlardı
Sokmadılar tersleşip neyse ki.

Bir şey kaydı bir şey düştü sessel sadece Farkettirmeden, gördü ki bisiklet sürmeye
Çalışan, çocuk da sayılmazdı, bir delikanlı
Gözü önünde, dizi kanarken 'Geçmiş olsun,
İyi misin?' dedi ona, o da binmeye ve sürmeye
Devam ediyorken 'İyim ben, iyiyim' dedi,
Teşekkür edip, o binişi sürdürmeye
Kadın kendi yoluna, ters yönde devam etti.

Şimdi kocaman bir soru
İşaretiyle kucağında
Düşünmesi gerekecekti
Hangisi gerçekleşecekti
Bugün bu olasılıklardan...

Oysa hepsiyle birden
Tek olasılık vardı gerçekleşen..

Yaşamın şiiriydi bu, tekrarı
Olmayanın, kısacık öyküsüydü.

Ters istikametlerin ardından
Bakakalınan...

** *

Bir gönderme olsun gari bu da
Orhan Veli'nin Ayrılış şiirine.

** *

İnsan, yaşam suyunun içinde yüzer
İçindeyken tanımaz yüzdüren nesnesini.

Şimdi kurtul bundan da boşalt yükünü...
Sorumluluğun başka ne ki yaşama
Taşıyıcısın şaşan ve taşan.