Sen hep dağlarda gezdin
Hep yanlış adresler çizdin
Bir sen inadına kandın
İnadına yok oldu köyler.
Ve senin kaderin gecelere
Bir inat uğruna
Gapara çizildi.
Şimdi hangi cudilerde
Hangi gapardasın.
Kucağında keleş
Hangi akşamlara ezberde
Her yeni güne hüzün katarsın.
Bir duysa kargalar güler düşlerine
Hepiniz gölge misali düş
Bir hayale koşar da
Kendi gölgenizden korkarsınız.
Meğer boşuna çizmişim sana adresi
Boşuna ezberletmişim on iki imamı.
Şeyho bile senden yiğitmiş
Sen aynı türküyü söyle hala
Aynı adrese yaz mektuplarını.
Bir çakal ölmse dağda
Dağlar yasa bürünür
Çiçekler açmaz
Güller kokmaz mı sandın.
Aklını başına al
Dağda karınca yuvası olma
Öfkelenirse mehmetçik
Çarpar iki dağı birbirine
Eler toprağı taşı
Yine de bulur Kalleşi.
www.hamzabilge.com
Korku insanı köleleştirir.
12.05.2009
Kayıt Tarihi : 7.8.2009 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!