Terminal Şiiri - Hüseyin Namal

Güle güle derken sana ağlayamadım,
Koklayamadım çok sevdiğim kazağını.
İlk defa titremedi ellerim,dondu.
Uğurlarken seni kanlanmadı gözlerim,
Ne maviydim,ne yeşil turkuvaz kaldım gölgende,
Yalnızlıktan sararmış beyaz bir gül gibi soldum.
Döneceğine inandıramadım ellerimi,
Ardından sallanmadılar,
Ağlarken utanmamak için bir cep aradılar.
Güle güle derken sana,gözlerimle ağlayamadım...
Ne kadar vedalaştıysam da,
Vedalarımı kazağına damlatamadım...