Terlemek lazım Şiiri - Mehmet Çoban

Yolculuk dünde kaldı
Yolculuk bulut üstü hattaydı
Yukarıdan baktım aşağılara
Her şey sütliman aşağılarda
Bulut üstü pırıl pırıl hava
Sekiz dokuz saatlik yolcuklar
İndi bindi kırk beş dakika
Ülkemin seyahati hala karada
Gelişmiş ülkeler havada
Biz döveriz lafları havanda
Kara ulaşımı için paraları kaptırırız Avrupa’ya
Yol yapımı, köprü yapımı, otobüsü, otomobili caba
Kazan, kazan, kaptır paraları batıya
Düşün ne kadar satılık politika
Yolculuklar pistler arasında
Ne yollar, ne köprüler, ne tüneller var arada
İnsan bir havada, bir karada
Her şey ucuzluk pazarında
Bizim politikalar kazık atmada

Pamuk tarlalarından geçerken
Altımdaki pamuk tarlaları biliyorum bulutlardı
Geçmişte çok kurmuştum bulut altı hayaller
Şimdi ise kısacık da olsa hayallerim bulutlardan daha havalıydı

Hayal ettim bir an otogar yerine uçak garları
Muavinler bağırıyor
Haydi uçuyor, uçuyor, uçuyor
Arka arkaya yüz yüzeli kişilik uçaklar havalanıyor
Bütün uzun mesafeler kısalıyor
Ne arama, ne tarama hak getire
İnsanlar dolmuşa biner gibi biniyor uçaklara ha bire

Daha başka neler düşünmedim
Neler hayal etmedim
Söylesem sözlerim yetmez
Yazsam satırlarım bitmez
En iyisi bana kalsın onlar
Çünkü hayallerin çoğu içimi yakar
Gerçekleri beni yakalar

İnsan ölümü, öldürmeleri üzerine siyaset yapıyorlar
Bulutların üstünden yeryüzünü seyrediyorlar
İnsanları keklik gibi bir bir avlıyorlar
Adına barış diyorlar

Bir ara bulutların alt tarafı karardı
Biliyorum aşağılarda yağmurlar vardı
Bulut üstü yaşam yağmursuz yaşamdı
Güneş altı bol bol soğuklar vardı

Dışarıdaki soğuğu düşününce
İçim ürperdi nedense
Gökyüzü soğuk buz gibi
Yeryüzü yanıyor ateş gibi
Demek ki güneşe yakın olmak yetmiyor
Soğukluk sıcaklık başka anlam ifade ediyor

Bir ömür boyu bulut üstü güneş altı yaşam sürsek
Bulutlar üzerinden yeryüzüne hiç inmesek
Nasıl olurdu bilmiyorum
Öylesine serserice geziniyorum
Gülümsedim
Yanımdaki dik dik bakıyordu bir şey demedim
Ne bilsin hayallerimin dibi yok
Bazılarının içinde muziplik çok
Pilot sesleniyor, İzmir’e iniş için alçalıyoruz
Eh artık İzmir üzerinde geziniyoruz

İyi bir şey değil inmek yeryüzüne
Anında çarpıyor yeryüzünün gerçekleri insanın yüzüne

Trafik, gürültü keşmekeş
İnsanlık dışı her şey beleş
Yürüdüm hızlıca kalabalıklardan
Evime kaçmak istiyordum sıkıntılardan

Eve gelip televizyonu açtım
Yalancılar ekrandaydı hemen kapattım

Kanepeye boylu boyuna uzandım
Anlamlı anlamsız hayallere daldım

Değişmeliydi insan, insanlık düşünceleri
Değişmeliydi, insanın geleceğe erdemleri
Bitmeliydi insanların birbirini yemeleri

Ama nasıl, nasıl olacaktı? Muamma
Düşünenler terlemeliydi artık girmeden hamama

22.07.2014 – İzmir