Karanlık bir orta oyununda,
Tanrı terketmiş bizi,
yokederek, silerek, ezerek....
Nedensiz sahnemizde garip
figürler gibi; sevinerek, üzülerek,
acıklı. Çaresiz, çözümsüz, şaşkın.
Doğayla, kendimizle, birbirimizle, kahır.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta