Karanlık bir orta oyununda,
Tanrı terketmiş bizi,
yokederek, silerek, ezerek....
Nedensiz sahnemizde garip
figürler gibi; sevinerek, üzülerek,
acıklı. Çaresiz, çözümsüz, şaşkın.
Doğayla, kendimizle, birbirimizle, kahır.
Tanrı terketmiş bizi. Artık, ne yaparsanız
yapın.
Bir kucağı öyle özledik ki.....
17/06/2004
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 17.6.2004 04:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!