Bir zamanlar bu evde hayat vardı
Güneş sanki en önden bu eve doğar
Penceresinin önüne kuşlar konardı
İçeriden bir kadın çocuklara seslenirdi
Sabah oldu hadi yavrularım uyanın!
Bir zamanlar bu virane ev sımsıcaktı
Yerde serili halısı, duvarda asılı aynası vardı
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta