Dünya ki neresinden tutsam elimde kaldı,
Sımsıkı iplerle bağlanınca unuturum dedim neden varolduğumu,
İki cambaz bir ipte oynamaz dediler dünyaya yetişemedim cambazlıkta.
Dünyayı terkedersen kurtulursun dediler veliler,
Yürürken dünya yolllarında bulamadım çıkış nerde, Dünyada oldukça Dünya’nın oldum.
Kaf dağına varıp hayali diyarlara kaçmak istedim hayallerle kaçılmaz dediler dünyadan.
Dert dağları yükledim sırtıma sonra, yol devam ediyor burda yıkılamazsın dediler.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta