Kar tanelerinin birbirini teğet geçtiği bir İstanbul sabahında terk ettim onu.
Oysa koşup sımsıkı boynuma sarılmıştı.
hatta kulağıma çok üşüdüm diye fısıldayıp iyice sokuldu bana.
Daha düne kadar kalbinde yer bulamazken sevgim,
Üşüdükçe hücrelerine kadar hissetti beni.
Tamda o an arkama bile bakmadan uzaklaştım ondan.
Nedeni açıktı.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
