İçimdeki mutsuzluğu akıttım gözlerimden.
Ruhumu kemiren, o ölümcül aşkı bitirdim,
Seni, çocuklarımı, elbiselerimi, evimi.
Bu şehir, kabuslarımla uyanmayacak artık.
Terk ettim bütün hayallerimi, kendimi.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Gerekiyorsa ve zamanı geldiyse çekip gitmeli insan. Gitmeli ki kalanlar da anlamını bulsun. Giden zaten sebepsiz değildir. Ama nereye gidersen git, terkedemeyeceğin tek kişi kendinsindir. O seninle gelir. En kadim dost gibi. hatta gibiden ziyade......
olmazzz geçmişini terkedemezsin helede bu saydıklarını mutsuzluğu acıları terket ama aşkını çoçuklarını onlarsız olmaz ki mutluluk onlar değil mi ?...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta