Senden kalan büyük bir yalnızlığım var şimdi
Aynaya baktığımda gözlerimdeki yalnızlık
Gözlerimin daldığı noktadaki yalnızlık
Camda hayalimde görünen yalnızlık…
Gözlerimin daldığı noktadayım
İçim buruk, ruhum kırık, kalbim yaralı…
Hep uzaklarda aklım, geçmişte
Bir korku vurdu geçti içime
Müzik sensizliği vurguladı yine
Benim varlığım senin yokluğuna eşit
Ya kaybolacağız bu yoklukta ikimizde
Ya da acıyı çeke çeke yaşamaya alışacağız
Sen söyle şimdi,
Hangi ölüm daha iyi?
“Söylenmemiş tüm sözlere ancak ağlarsın içinde,
Ve bilemezsin kalan mı yalnızdır; yoksa giden mi? ”
Kayıt Tarihi : 18.11.2011 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Havva Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/18/terk-etmeyen-son.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!