kendimden geçmedim
senden geçmedim
anamdan geçmedim
atamdan geçmedim
artık sevine bilirsin,
en çok korktuğundan,bu aşktan vazgeçtim!
ne varsın ne yoksu ya; artık hiç bir şeysin sen!
kalem bende,kağıt bende;
söz bende,satır bende.
terk ediyorum seni hecelerde.
şimdi ahı vahada katsan,bil ki unutmaya yüz tuttum seni ben.
kimse sevdadan vazgeçmez,bana bakmaya yüzün yetmez.
kendini haklamaya yüzün kesmez.
kimse aşkın ertesini kendinden bilmez.
artık düğün kur,cenaze say.
en çok korktuğunu başına yıktın sen.
bil ki sevdiğim sildim seni tüm beklemelerden.
başını taşa vur,
kanını akıt sen.
bildiğin her türde yollarımı kestim ben.
acımıyor içim,acıyacak için.
aşkta büyüktün ya,
büyüğümün sözünü dinledim senden sen istedin diye vazgeçtim.
yani sevdiğim yine senin isteğini yerine getirdim.
verdiğin kararı hiç tereddüt etmeden hayata geçirdim.
çünkü sen istemiştin.
ben sözünü ikiletmek ten uzak edildim.
senden senin sözünle vazgeçtim.
terk edilmek nedir ne değildir bilmek istedin.
emrini başımın üzerine gönlümün en merkezine yönelterek.
bilmek istediğini bildirdim.
bilmek istiyordun ya bildirdim.
Kayıt Tarihi : 22.5.2014 02:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiirin hikayesi yok. uydurmakta zor değil. hikaye dediğin neki.hemen olu verir. ağlayan bir çocuk sesi duyulsun yeter ki. hikaye hemen olu verir. bir şiir okudum etkilendim. buda tepkimesidir. hangi şiir olduğuna gelince.. yazar: ömer çelik şiir: mavi ölüm diye bu arada şiirle bu şiirle tanışmıştım.

TÜM YORUMLAR (1)