5. Kitap "terk Eder mi Gönlüm Seni"

Sen canımın cananısın, sanmayasın çıktın benden;
Bin beddua etsen bile derde katmaz gönlüm seni
Gıyabımda dilin suskun, bu kadar mı bıktın benden;
Ne söylersen söyle kalpten asla atmaz gönlüm seni?

Sevmek, yanmak demek lakin yaşatana minnettarım.
Sensin yazım, sensin kışım, sensin benim sonbaharım.
Bilirsin ki sensiz hiçim, bil ki bir tek senle varım.
Söyle; canlarından ayrı hiç tutar mı gönlüm seni?

Arasan da bulamazsın, bilemezsin ben nerdeyim;
Kalbimdesin, kalbindeyim, hissettiğin her yerdeyim.
Kadeh kadeh hasret içtim, bitimsiz bir kederdeyim.
Ben sen olmuşum sevgili, hiç satar mı gönlüm seni?

Efkârımdan yanar güneş, kızıl düşer dağa benden.
Toprak kucak açtı bana, hiç bıkmadı doğa benden.
Şairim ya; her sevdiğim görür mübalağa benden.
Yalnızlığın kuyusuna hiç iter mi gönlüm seni?

Sokak sokak dolaşsan da terk ettiğin şehiri sen!
Yangınlara dönüştürdün yüreğimdeki sihri sen!
Gönül sesini duymazsan hiç arama şairi sen!
Ölmüşümdür; ölmemişsem, terk eder mi gönlüm seni?