Dünde kaldı boynuma astığım iplik.
Tekmeleyeceğim tabureye oturuyorum artık.
Oturup düşünüyor ve defterimi çıkarıp bir boş sayfa yirtiyorum. Yazıyorum içimde kalan beni yaralayan anıları, ne kadar kalmışsa üstelik. Sonra alıyorum tutuyorum başımın üstünde bir müddet daha. Gidecekler artık biliyorum , Allah'ım dan umduğum medet , tutuyor beni buracikta. Sonra kağıdı kül tabağında yakıyorum. Bekliyorum küllensin , küllensin ki bitsin gitsin içimdeki beni benden ettiğim terk edişlik.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta