Terk ettiğiniz yer, yıllar sonra nasıl aynı değilse; insanlar da öyledir. Değişen; yalnız ağaran saçlar ve azalan umutlar değildir. Kaya nasıl kuma, kum nasıl cama dönüşürse; sen ve senin olanlar da günden güne ölüme ya da ölümsüzlüğe yaklaşırlar. Döndüğünde bulacağın; bıraktığın değildir. O, artık; arta kalandır.
Ersen Beyazıt ÖzerKayıt Tarihi : 9.2.2007 03:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersen Beyazıt Özer](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/09/terk-12.jpg)
bendeki herseyi anlatmıssın tek kelimenle...
TÜM YORUMLAR (2)