Dallarında kuşlar açmış sevgilim
Kalbini dizginlemek zor geliyor
Biri, bir taş atar da ürkütüverir diye için içini yiyor
Sımsıkı tutmak istiyorsun göçün molasındaki zamanı
Köklerinden yaprak uçlarına kadar hissediyorsun
Nedenini bilmediğin bir keder akıyor damarlarından
Susuz geçen yazlara alışkınsın da bu sık ve kibirli ormanda yapayalnız kalmak korkutuyor seni
Bir bahar akşamı ufukta batan güneşi
Seher vaktinde umutla beliren yıldızları hatırlıyorsun
Düşlerin kayan bir yıldız, gerçeklerin aşılamayan bir engel gibi
Umutlarından vazgeçerek yöneldiğin her başlangıç azaltıyor seni
Her başlangıcın dikenli tellerinde kalıyor bir parçan
Eksiliyorsun
Bir bardak suda bulduğun kıyısız gökyüzü aklına geliyor
İnsanların da kıyıları var mıdır sevgilim
Söyle hangi limanda beklemeliyim
Kayıt Tarihi : 3.7.2020 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Erkam Karaburun](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/03/tereddut-45.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!