İnsanlık çıkmış yoldan çatlamış ar damarı,
Er veya geç yiyecek günün birinde şamarı.
Asil at ihmal edilmeye gelmez,
Seyisinden bekler her daim en güzel tımarı.
Sevda gömleği kabullenmez yamayı,
Karşılıklı oynamak lazım aşk masasında damayı.
Kul olup el pençe divan durmak lazım huzurunda
Envai türlü yıldızlarla süslemiş yaradan semayı.
Yari görür görmez oldum sevda hamalı,
Giydim aşkın gömleğini beş altı yamalı.
Kendi halinde mütevazı biriyken,
Şimdi köşe başlarında oldum eli kamalı.
Çimdirdiler beni doyasıya aşkın suyuyla ,
Terbiye edildim nazlı yarin şekerimsi huyuyla.
Ziyadeleşti yare meftun olan gözlerimin feri,
Yarin veçhine yansıyan,yaratının nuruyla.
12/09/2007
Kayıt Tarihi : 14.9.2007 11:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!