Ter Şiiri - Furkan Kara

Kaçak sevdaların kaçığıydık
Mekan fark eder miydi yabancıya
Ölü balık kokan sokaklar yeterdi
Şehirler şehri-lal olmuştu
Kopuk kopuktu mazi
Eski bir yara tazelenirdi
Yalan gibi gelmezdi tezgahlar
Yollar aynı kaldırımlardan ayrı
Parkeler rengini vermiş aşka
/senden başka
Siyahlaşmış siyahlaşmış
Karanın karında arsızlaşacak kadar
Aşk sadakatti, bakışlar ihanet
Kin gütmeden biten zamana
Bitmeyecek aşkın biten adamı oluyorduk.

Oysa merhamet;
Militanın içindeki düşman/mazide kalan
Mezarlıklar kadar kalabalık
İçindekiler kadar yalnız
Mezar ki gönül hapishanesinde
Dua bekleyenlerle dolu
Oysa ellerimiz: açıp semaya kaldırdığımız
Bir avuç terden ibaret biriktirdiklerimiz
Şimdi gözlerimden süzülen..