Bir yokuşu gördüğümde
Onun aşılması gerektiğini düşünürüm
Yokuşlar aşılmazsa düzlüklere
Asla ulaşılmayacağını bilirim
Bir tepe önümde engelse
Zorda olsa aşılması gerektiğini düşünürüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ve düzenin değişmez doğruları, beni sıradan yapar
İnanırım ki, dogmalara karşı çıkmadığım müddetçe sıradanlaşırım
Zira dogmalar insanın yaratılışına, gelişimine, bilincine aykırıdır
Bütün dogmalar insanlığın önünde aşılmazı gereken tepelerdir
İnsan, akıl etmeyi, düşünmeyi, doğru yanlış demeyi hak eder
Bu hak ona yaratıcı Allah’ın verdiği temel haktır
Şimdi bir düzen, bir insan, insana şu konuda ayrı düşünemezsin derse
Dogma, insanın önüne dikilmiş tepedir, aşılması, yıkılması gerekir
İnsanlık tarihinde, insanlık önüne dikilen tepeler
Ve tepelere karşı özgürlük mücadeleleri insanı insan eder
Muhterem ağabeyim,
Öyle güzel bir insanlık dersi ki kutlarım yüreğiniz dert görmesin.
Kalbi Muhabbetlerimle...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta