Bir yokuşu gördüğümde
Onun aşılması gerektiğini düşünürüm
Yokuşlar aşılmazsa düzlüklere
Asla ulaşılmayacağını bilirim
Bir tepe önümde engelse
Zorda olsa aşılması gerektiğini düşünürüm
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Ve düzenin değişmez doğruları, beni sıradan yapar
İnanırım ki, dogmalara karşı çıkmadığım müddetçe sıradanlaşırım
Zira dogmalar insanın yaratılışına, gelişimine, bilincine aykırıdır
Bütün dogmalar insanlığın önünde aşılmazı gereken tepelerdir
İnsan, akıl etmeyi, düşünmeyi, doğru yanlış demeyi hak eder
Bu hak ona yaratıcı Allah’ın verdiği temel haktır
Şimdi bir düzen, bir insan, insana şu konuda ayrı düşünemezsin derse
Dogma, insanın önüne dikilmiş tepedir, aşılması, yıkılması gerekir
İnsanlık tarihinde, insanlık önüne dikilen tepeler
Ve tepelere karşı özgürlük mücadeleleri insanı insan eder
Muhterem ağabeyim,
Öyle güzel bir insanlık dersi ki kutlarım yüreğiniz dert görmesin.
Kalbi Muhabbetlerimle...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta