Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

İslam dünyasında,
İşsizlik,
Yoksulluk,
Rüşvet,
Milli geliri hortumlama,
Sanat ve edebiyatın

İslami bilincin,vicdanın,dilin bastırılmasıyla,
Kontrol edilmesi,yabancılaşmasıyla
Toplumda,her tür vicdansızlığa açık,değerle,
Bağımsız bir dünya haline geldi.
Tarihsel koşulların ağırlığı sebebiyle,
İslami,

Belediye,hizmet ile sınırlı bir kurumdur.
Pasteur,Edison mucitler birer hizmetçidir.
Aristo,Ali,ibn Sina,Mesih Newton veya Buda,
Yazar ile tabip,filozof ile mühendis,
Arasında mutlak bir "fark" vardır.
Bireysel ilişkiler ve düşünsel çabalarınızla,

Varoluşumuza,şahit olarak,uyarıcı olarak,
davetçi olarak,en güzel yol ve yöntemlerle,
hakikati temsil ederek anlam kazandırabiliriz.
varoluşumuz Allah’ın sınırlarını korumak içindir.
İlahi nimetler,ölçüler,değerler bütün insanlık içindir.
İlahi yasa,hiç kimseye,hiçbir ırka,sınıfa,halka

İnsana paha biçilmez bedenine damarla bağlanmıştır.
Bu da kalptir ve pek şaşılacak bir uzvumuzdur.
Hikmete ait şeyleri ve bunlara aykırı zıt şeyleri vardır.
Ümide kapıldı mı açgözlülük, hırs alçaltır.
Açgözlülük heyecana düşürdü mü hırs helak eder.
Ümitsizlik ona sahip oldu mu keder öldürür.

Ey insanlar,inatçı bir zamanda sabahladık,
Nankör çetin bir zamana kaldık.
Bu zamanda iyi kişi kötü sayılmada; zâlîm,
Zulmünü,zalimliğini arttırdıkça arttırmada.
Bildiğimiz şeylerle faydalanmaktayız;
Bilmediklerimizi sormamaktayız;

Yol yitirenlere yol bulduran dağ gibi belirli âlâmetle,
Hükmü kesin kılınmış kitapla,
Parıl parıl parlayan, ışıkla,
Alev alev parlayan aydınlıkla,
Bozulması mümkün olmayan emirle yolladı
Şüpheleri gidermek,apaçık gerçekleri kesinleştirmek,

Mevcut hadisler haktır,batıldır; gerçektir,yalandır.
Bâzısı,hükmü bozar,bazısı hükmü neshedilmiştir.
Umumî,hususi,manası apaçık olanı vardır,
Şüpheli olanı,tevile ihtiyaç duyulanı var.
Rivayet eden ezberlemiştir,doğru rivayet eder;
Unutmuş,vehme düşmüştür,yanlış rivayet eder.

Duyun, bilin ki dünya yüzünü çevirdi;
Geçip gitmekte olduğunu duyurdu;
İyisi kötü oldu, hayrı şer kesildi;
Arkasını döndü gitti-gider.
İçinde oturanları yokluğa sürer,
Ondaki tatlı,acıdı,ondaki berrak su bulandı.

Medine'den bir Kadının sesi yükseliyordu,
Bir kadın ki;
Bir kadın için düşünülebilecek bütün boyutlar,
Bir insan için tasavvur edilecek bütün insani boyutlar,
Fatıma'da tezahür ve tecelli etmiş bulunmaktadır.