Tenkit Şiiri - Muhammet Karadeniz

Gök aleminde parıldayan bir yıldız,
çeker dikkatimi sebepsiz
Gözüme misket gibi gelen,
gerçekte dört dünya edermiş.

Gece döndü sabaha, ortalık apaydınlık.
Minareden bakınca, dünya kap karanlık.
Güneş doğdu diyerek, gülenler görüyorum
Aydınlığı güneş de, bulana şaşıyorum

Cehalete dur diyen biri,
Kürsüye çıkmış ama kibirli,
Tel saçlarımı yoluyorum nedeni,
Yok mu bizde hiç anlayan biri ?

Dünyanın kıyısından geçmeyen insanların
Gecenin ortasın da secde eder başları
İmamın arkasın da, sen otururken boş boş
Uyku da sandıkların cezbe den sarhoş

Dünya'ya geldiğinde, nur içinde olur nefsin
Dünyevi zevklerden, muaf idin ırak idin..
Madden para etmez, nuru ne için sattın?
Şeytanın pazarında cennetimi aradın?

Olmadı insan saz ile dans için
Yazmış biri; "hayat için, şarap için"
"Sanat bu! " Dediniz de ne oldu?
Koca bir nesil şarapçı oldu.

Yaşamın bağrından yükselen çığlık
Annesiz bebelerin figanına tercüman
İnsanımın gayesi kıyafet kılık
Zalimin silahı modern Müslüman.