Tenimi Ürperten Neydi Şiiri - İsmail Oku ...

Kafdağı’ndan gelen bir ilham çocuğu
haber vermişti bana
Kuşlar dallarında soğuktan değil
Sevgisizlikten üşümüştü
Sevgi şehvetin eline esir düşmüştü
Anladım ki insanlar açlıktan değil,
Sevgisizlikten iyice küçülmüştü
Beynime giren bir ilham çocuğu haber vermişti bana
Gıdasız kalan Afrikalı çocuklar değil,
Sevgisiz kalan tüm dünya çocukları ölmüştü.

Ben kışın en soğuk günlerinde bile hiç üşümedim
İçimi bunaltan bu duygusuz betonların arasında
Nasıl da titreyip üşüdüm
İçimi ısıtan sıcaklık değil sevgiydi
Beni ürperten, tenimi donduran neydi
Neydi dudaklarımı uçuklatan
Gözlerimin ferini söndüren hafakan
Neydi Allah aşkına neydi, kanımı hareketsiz kılan
Ah efendim!
Sevgi şehvetin eline esir düşmüştü ya bir kez!
İşte buydu dertlerimin, hastalıklarımın nedeni

Ey sevgililerin sevgisi
Ne olur gel, kalbimi onar
Onar ki;
Hastalıklarım ve dertlerim de son bulsun
kalpleri onar ki
Yeryüzünde sevgi iktidara gelsin
Kayıp sevgililer artık bahtı yara gelsin
Bitsin tüm işkence ve ıstıraplar
Yeryüzünde hiçbir çocuk aç kalmasın sevgiye
Hiçbir anne feryat etmesin
Savaşların kucağında büyüyen çocuğu için
Ne olur kalpleri onar ki
Şefkat ve acıma duygularıyla dolsun insan etoburları
Yeryüzünde hiç bir çocuk aç ve biilaç kalmasın
Hiçbir neden boşaltmasın yüreğimizin suyunu
Ne olur, kalplerimizi onar ki
Tenimizi ürpertmesin bir daha savaşlar