Tenim soyunur ruhumdan Şiiri - İlyas Kaplan

şevkle coşar ,neşeyle çarpar yüreğim
hançer yarası kadar kutlu
kurşun yarası kadar makbul
gözyaşı dökmek kadar...

ümitlerimin sadrını açmak için
pare pare olur bin parçaya bölünürüm
en uzak köşelerine saçılırım cehennem gibi
harlanır,dağlanır yanarım fitil fitil
dağılırım, dökülürüm zerre zerre

hudutsuz heyecanlara maruzum
baş koyarım hiç hesapsız sarsıntılarına
suskun odalarına sığınırım
gizli sancıları böler uykularımı
aşk suları yürür damarlarımdan
aşk yurdunu yakacak kadar sıcak
tek celsede inerler çeperlerine hücrelerimin

geceyi ve koyu karanlığı seçerim
tenim soyunur ruhumdan
gök yarılası, yıldızlar dağılası, dağlar devrilesi
akar saatler parmak aralarımdan
sanki tenimden bir parça çalınır
ifsada uğratırlar ruhumun huzurunu
aleviyle aydınlanır, mum gibi tutuşurum
ateşine atarım tekrar tekrar kendimi

akrep ve yelkovan döndükçe,
gündüz ve gece yer değiştirdikçe
mevsimler gelip geçtikçe
umutlarım savrulur yedi ayrı iklime
heyhat sevdadan yana ne varsa
zamansız düşerler üzerime yağmur gibi

redfer