Tenhalık Şiiri - Ali Fırat Çalışgan

Tenhalık

Sana yorgun bir ülkeden sesleniyorum. Cevabını bulamadığım her soruyu boş bıraktım.
Bilmiyordum yanlış yapmanın ne denli doğru bir şey olduğunu.

Boşluklar bıraktım hayatım ile insanlar arasında; asık suratlarıyla yüzüme bakıp bana bir şeyler soran herkesten kaçmak için.

Yalnızdım, yalnızlığı bir kurtuluş merhalesi sandım.
Kendimle kendim arasında
s ı k ı ş t ı m.
Es geçilen tren istasyonları kadar tenhaydı gönül yurdum.
Oysa ben, geçen her trene el sallıyordum.