Birbirinin içine yazılmış iki kavram, öyle yazılmış ki hiç çıkmamasına
Gidişleri yönsüz ve plansız biziz onları rotaya bağlayan..
Onlara can veren..
NotaLar ve şarkılar gibi.. ikisi de ayrılamaz birbirinden
Onları ayırmak Ölüme atılan ilk adımdır:
birini birinden ayırıp diğerini bırakmazsınız tek başına..
ßi bıçak yarasıdır onları savurmak, ayırmak, koparmak birbirinden
Dokunulmazlıkları var onların ayriyeten,
Öfke ve Nefret, Güneş ve Ay nasıl yakısırsa birbirine onlarda yakışırlar birbirlerine
Deniz coştukça nasıl gurur duyarsa dalgalar, onlarda birbirinden onurlu
İkisi de dans ediyor gibi bağlanmış, kilitlenmişler adeta
Tamamlıyorlar birbirlerini, anlatmak istiyorlar kanıtlamak
Onları uzaklaştırınca isyan ederler anlamasanız bile bir ikilemdir onlarda birleşmek
Taşıyorlar birbirlerinden sığmıyorlar soyutluyorlar kendilerini
Biz bilmeksek de Ruh içimizden yönetiyor tenimizi
Sarmış sarmalamış onu bırakmıyor
Ne yücedir ama bir tenin ruha, bir ruhun da tene hapsolması..
Hissedebiliyoruz ikisini de işte burada ortak noktalarını benimsiyoruz
Hissediyoruz..
Bize bir o kadar yakın bir o kadar uzak ten ve ruh.
Anlayabilmek, kavrayabilmek, hissetmek lazım onları
Masumca sığınıp usulca terk etmek
..
Kayıt Tarihi : 16.8.2009 02:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Serbest yazarım genelde bunlar zaten yazdıgım ilk denemelerimdi digerlerini atmadım :)
Zamanla güzelleştigi de kesin
TÜM YORUMLAR (3)