Ten Kafesi Şiiri - Fatih Ataşçi

Ten kafesim çığlık çığlığa.
Bir gül yere düşmüş olmalı.
Bir ölüm orucunda.
Bedenim toprağa sinmiş olmalı.

Dillerde yaşam kadar gerçek ölümün ağırlığı.
İçimde delik deşik hatıraların çığlığı.
Dışarıda gurbet şarkıları.
Ölümüme bir kavşak çizilmiş olmalı.

Ey! bu yolcunun ten kafesi.
Ruhumda yankılanır vücudumun ibresi.
Kalbimde saltanatımın son nefesi.
Çığlığımı bir duyan olmalı.